همراه با مدال آوران بازی های پاراآسیایی اینچئون؛

حسن دهقانی: تنهــا آرزویم ایستــادن روی سکــوی پارالمپیک است

 مسئولین استانی به قهرمانان توجه بیشتری کنند

حسن دهقانی، ملی پوش تیم دوومیدانی جانبازان و معلولین است که در بازی های پاراآسیایی اینچئون موفق به کسب نشان نقره در ماده پرتاب وزنه شد.

دهقانی 14 سال پیش وارد عرصه ورزش شد و در رشته فوتسال فعالیت می کرد. پس از آن با تشخیص یکی از مربیان استانی برای رشته دوومیدانی انتخاب و در اولین حضورش در مسابقات قهرمانی کشور موفق به رکورد شکنی شد و به اردوهای تیم ملی راه یافت.

اولین حضور برون مرزی دهقانی قرار بود در مسابقات جهانی لهستان اتفاق بیافتد که به دلیل حذف ماده تخصصی وی از دور مسابقات، از شرکت در این رویداد ورزشی بازماند. پس از آن موفق شد در مسابقات جهانی سوئد در رده سنی بزرگسالان به عنوان نهم و در رده سنی جوانان به عنوان سوم دست یافته و بدین ترتیب اولین حضور برون مرزی او در رقابت های جهانی سوئد رقم خورد.

دهقانی از مسابقات جهانی تونس و مسابقات جهانی سوئد،2 نشان نقره بدست آورد  و در مسابقات جهانی ایتالیا به عنوان چهارم دست یافت .

حضور او در مسابقات جهانی چک که سال 92 انجام شد، حضور پرباری بود؛ وی توانست از این رقابت ها به نشان طلا در ماده پرتاب نیزه، نشان برنز در پرتاب دیسک و عنوان چهارم در پرتاب وزنه دست یابد و در ماده پرتاب نیزه نیز رکورد جهان را جابجا کرد.

دهقانی در خصوص آمادگی برای مسابقات پاراآسیایی گفت: پس از مسابقات جهانی چک تمرکزم را بر روی مسابقات پاراآسیایی گذاشتم و زیر نظر آقایان منصور روشن قیاس و بهمن رضایی تمرین می کردم و بدن سازی را نیز با نظارت آقای حسن درویشی انجام می دادم.

وی افزود: این روند یکسال به طول انجامید و در این مدت هر روز صبح و بعداظهر تمرینات پرتابی و شب ها تمرینات بدن سازی انجام میدادم و تلاش کردم با آمادگی کامل به این رقابت ها اعزام شوم.

دارنده نشان نقره بازی های پاراآسیایی گفت: پیش از مسابقات پاراآسیایی و نزدیک به زمان اعزام دچار یک آسیب دیدگی شدم که به خاطر همان نتوانستم رکوردی که در تهران ثبت کردم را در اینچئون تکرار کنم . به خاطر همین از رقیب مالزیایی خودم که قهرمان جهان هم هست، عقب افتادم و در نهایت به نشان نقره رسیدم .

دهقانی که ساکن یکی از روستاهای شهرستان میناب در استان هرمزگان است، در خصوص آمادگی برای مسابقات جهانی قطر و نیز مسابقات جهانی اکوادور گفت: پس از اینچئون، تمریناتم را آغاز کردم و اگرچه در روستای محل سکونتم و در زمین خاکی نامناسب تمرین می کنم، اما تمام توانم را به کار می گیرم تا در دو رویداد جهانی پیش رو بهترین نتیجه را بگیرم و به آرزوی همیشگی ام که ایستادن روی سکوی مسابقات پارالمپیک است، برسم.

ملی پوش تیم دوومیدانی از تاثیرات ورزش در زندگی شخصی اش اینگونه می گوید: در این مدتی که وارد ورزش، به خصوص ورزش حرفه ای و عرصه مدال آوری شدم، به وضوح احساس می کنم که نگرش اطرافیان نسبت به من تغییر کرده و توام با احترام بیشتری شده است. این مساله در زندگی شخصی من هم بسیار موثر بوده و با اعتماد به نفسی که از ورزش گرفتم توانستم در تصمیم گیری هایم بهتر عمل کنم و دید بهتری داشته باشم.

وی در پایان ضمن تشکر از تمامی افرادی که در موفقیت های تیم ملی نقش داشته اند گفت: پس از بازگشت من از اینچئون، هیچ کدام از مسئولین استانی سراغی از من نگرفتند. امیدوارم مسئولین با توجه بیشتر به قهرمانان ورزشی، انگیزه ای آنها را برای کسب نتایج بهتر در مسابقات آینده، بیشتر کنند.

منبع: فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین