همراه با مدال آوران بازی های پاراآسیایی اینچئون؛

جاوید احسانی شکیب: با پرتاب ششم آبرویم را خریدم

ارزش قهرمانی را فهمیده ام

جاوید احسانی شکیب ملی پوش تیم دوومیدانی است که در بازی های پاراآسیایی اینچئون موفق به کسب یک نشان طلا در ماده پرتاب دیسک و یک نشان نقره در ماده پرتاب وزنه شده است.

احسانی شکیب از سال 80 وارد ورزش جانبازان و معلولین شد و در ابتدا در رشته بسکتبال با ویلچر فعالیت های خود را آغاز کرد، وی پس از مدتی با تشخیص هرمز صادقی، از مربیان تیم ملی، به دو و میدانی روی آورد و در سال 2005 اولین حضور خود را در مسابقات جهانی تجربه کرد.

وی از مسابقات جهانی 2005 برزیل به دلیل تغییراتی که درکلاس بندی ایجاد شد، دست خالی برگشت و از مسابقات جهانی ایرلند 2006 دو طلا، مسابقات جهانی تایوان 2007 یک طلا، مسابقات غرب آسیا 2007 یک طلا، یک نقره و یک برنز و2010 گوانگجو یک نشان طلا بدست آورد.

جاوید احسانی شکیب تحصیلات خود را در رشته کامپیوتر ادامه داد و هم اکنون دارای مدرک کارشناسی این رشته است و به غیر از دو و میدانی در رشته بولینگ نیز فعالیت می کند.

وی در خصوص شرایط زندگی اش پس از روی آوردن به ورزش می گوید: ورود به ورزش جانبازان و معلولین بزرگ ترین دستاوردی که برای من داشت، خود باوری و اعتماد به نفس بود. این مساله در زندگی من نقش مهمی داشت و به غیر از آن حس میهن دوستی و تلاشی که یک ملی پوش برای به اهتزاز درآمدن پرچم کشورش دارد نیز حس غیر قابل وصفی است که تجربه کردنش بسیار ارزشمند است.

احسانی شکیب با اشاره به روند آمادگیش برای بازی های پاراآسیایی گفت: از زمانی اعزامم به اینچئون قطعی شد، زیر نظر مربیم آقای حبیب مزارزیی که در مشهد ساکن است تمرین می کردم، به این صورت که دو ماه کامل مرخصی گرفتم و به این شهر رفتم و پس از آن هم در تهران تمریناتم را در اردو ادامه دادم.

دارنده نشان طلایی بازی های پاراآسیایی افزود: مهم ترین مساله ای که در کاروان این دوره بازی های پاراآسیایی به چشم می خورد، فرصتی بود که به جوانان دادند تا خود را اثبات کنند. این مساله با اینکه ریسک بزرگی بود، اما ورزشکاران با رکوردهای خوبی که کسب کردند، پاسخ اعتماد مسئولین را دادند و به نظرم جوان گرایی کاروان غدیر بزرگ ترین افتخارش بود.

وی در خصوص به یاد ماندنی ترین خاطره اش از بازی های پاراآسیایی گفت: در مسابقات پرتاب دیسک، وقتی حریف اردنی توانست رکورد جهان را بزند، حس خوبی نداشتم، نمی توانم بگویم مضطرب بودم اما یک جور حس بی خیالی بود تا اینکه نوبت به پرتاب ششم و آخر من رسید، در این لحظه فقط گفتم خدایا کمکم کن و پرتاب کردم، این پرتاب اینقدر بلند بود که انگار روی زمین نمی نشست! وقتی نتیجه را اعلام کردند، خودم باور نمی کردم که فاصله پرتاب پنجم تا ششم من 5 متر باشد! یعنی من 5 متر به نسبت آخرین پرتابم بییشتر رکورد زده بودم .

احسانی ادامه داد: در واقع من با پرتاب ششم آبرویم را خریدم و این لحظه آنقدر برای من دلچسب و شیرین است که جای هیچ چیز را نمی گیرد و می توانم بگویم بهترین لحظه عمرم بود.

ملی پوش تیم دوومیدانی خاطر نشان کرد: این را همه جا گفته ام که تا پیش از اینچئون، ورزش را آن طور که باید و شاید جدی نگرفتم، اگر این طور بود می بایست حداقل در دو دوره پارالمپیک شرکت می کردم، گاهی غرور باعث شد تا از جایگاهی که می بایست باشم فاصله بگیرم، اما خوشبختانه بعد از اینچئون عزمم را جزم کرده ام تا در مسابقات قطر بهترین نتیجه را بدست بیاورم و بتوانم برای اولین بار سهمیه پارالمپیک را کسب کنم.

وی گفت: بازی های پاراآسیایی اینچئون چشم من را باز کرد و باعث شد قدر فرصت ها را بدانم و ارزش قهرمانی را درک کنم، حالا من می دانم که  همیشه وقت برای قهرمانی نیست و باید از تک تک لحظات بهترین استفاده را کرد.

احسانی تصریح کرد: اینکه توانستم بعد از مدت ها دوری و فراز و فرودهایی که در ورزش داشتم، آمادگی حضور در بازی های پاراآسیای را کسب کنم را مدیون حمایت های همه دوستان در کمیته ملی پارالمپیک می دانم که با پیگیری مرتب شرایطم و حمایتی که داشتند انگیزه های لازم را دوباره در من زنده کردند.

وی افزود: مسابقات جهانی قطر برای من بسیار مهم و حیاتی است و در حال حاضر تمرینات بدن سازی و پرتابی را با جدیت دنبال می کنم تا به امید خدا بتوانم با حضوری قدرتمند در قطر، سهمیه پارالمپیک را بدست بیاورم.

ملی پوش تیم دو ومیدانی خاطر نشان کرد: البته به دلیل تغییراتی که در قوانین به وجود آمده، من دیگر نمی توانم در مسابقات ماده تخصصی خودم یعنی پرتاب دیسک شرکت کنم و باید در پرتاب وزنه مسابقه دهم، این مساله کار را سخت می کند اما چون در پرتاب وزنه هم کار کرده ام، می توانم امیدوار باشم که با تمرینات مداوم به نتیجه مطلوب دست پیدا کنم.

دارنده نشان نقره پرتاب وزنه بازی های پاراآسیایی اینچئون در پایان گفت: بعد از بازی های پاراآسیایی تصمیم گرفتم که در عرصه قهرمانی حضور جدی تری داشته باشم، به خاطر همین با خودم عهد بستم تا زمانی که توان دارم، تلاش کنم و بتوانم در عرصه های مختلف جهانی و بین المللی افتخار آفرین باشم.منبع: فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین