همراه با مدال آوران بازی های پاراآسیایی اینچئون؛

فرزاد سپهوند: در مجموعه مدالهایم جای طلای پارالمپیک خالیست

اگر در اینچئــون بیمار نمی شدم رکورد آسیا را جابجا می کردم

فرزاد سپهوند، ملی پوش لرستانی تیم دوومیدانی است که در رقابت های پاراآسیایی اینچئون موفق به کسب نشان طلا در ماده پرتاب دیسک شد.

سپهوند که از 18 سالگی با هدایت مصطفی بهرامی، مربی تیم ملی، وارد ورزش جانبازان و معلولین شده است، در مدت زمانی کمی از ورودش توانست به تیم ملی راه یابد و پس از 6 ماه به مسابقات جوانان جهان در نیوزلند که سال 2006 برگزار شد، اعزام، و با کسب 2 نشان نقره در پرتاب دیسک و وزنه، مسیر قهرمانی را آغاز کرد.

پس از آن، در مسابقات جوانان جهان فسپیک به نشان طلا، در مسابقات آفریقای جنوبی به یک نشان طلا، یک نقره و یک برنز، در مسابقات آیواز چین تایپه مدال نقره و در مسابقات جوانان جهان آمریکا یک طلا و یک برنز دست یافت.

روند قهرمانی سپهوند در رقابت های بین المللی دیگر نیز ادامه داشت تا وی برای اولین بار به رقابت های پارالمپیک راه یافت و در اولین حضور به عنوان چهارم پارالمپیک 2008 پکن رسید.

بعد از رقابت های پارالمپیک، سپهوند توانست در مسابقات پاراآسیایی گوانگجو به نشان طلا دست یابد و بعد از آن در مسابقات جهانی نیوزلند به برنز و در رقابت های جهانی آیواز امارات به نشان طلا دست یافت.

مسابقات بین المللی آلمان که پیش از مسابقات پارالمپیک لندن برگزار شد، فرصت خوبی بود تا سپهوند رکوردهای خوبی از خود به جای بگذارد و با اینکه دوم شد، توانست با آمادگی کامل به پارالمپیک لندن اعزام شود.

رقابت های پارالمپیک لندن در سال 2012 برای سپهوند با کسب یک نشان برنز به پایان رسید و با مجموعه ای رنگارنگ از افتخارات و قهرمانی های متعدد، سپهوند به مسابقات پاراآسیایی اینچئون اعزام شد.

وی در خصوص روند آمادگیش برای مسابقات پاراآسیایی گفت: برای رقابت های پاراآسیایی اینچئون در هفته به جز یک روز، همیشه تمرین داشتم و زیر نظر برادرم که مربی من نیز بود، صبح ها و بعداظهرها تمرین می کردم.

دارنده مدال طلای بازی های پاراآسیایی ادامه داد: در دو نوبتی که هر روز تمرین می کردم، هم بدن سازی را انجام می دادم و هم تمرینات پرتابی و بدین ترتیب تلاش می کردم با آمادگی کامل به مسابقات پاراآسیایی اعزام شوم.

سپهوند خاطر نشان کرد: متاسفانه در بدو وورد به اینچئون بیمار شدم و شرایط بدنی خوبی نداشتم، با این حال به لطف خدا توانستم به نشان طلا دست پیدا کنم و اگر بیمار نبودم می توانستم حتی رکورد آسیا را هم ارتقا بدهم.

وی که دچار آسیب دیدگی نیز شده است گفت: رباط پای من دچار مشکل شده و باید به زودی درمان آن را آغاز کنم، به خاطر همین نمی دانم به مسابقات جهانی قطر خواهم رسید یا نه که احتمال آن کم است، اما جای خالی مدال طلای پارالمپیک در کارنامه من به چشم می خورد و امیدوارم روند درمانم به نحوه ای پیش برود که بتوانم در پارالمپیک ریو هم برای کشورم افتخار آفرینی کنم.

دارنده نشان برنز بازی های پارالمپیک لندن در پایان گفت: من از سن کم وارد ورزش قهرمانی شدم، اما روی آوردن به ورزش به جز بعد قهرمانی و شیرینی ها و تلخی هایی که دارد، برای من بسیار مفید بود و باعث شد در ابعاد مختلف زندگی پیشرفت کنم.

منبع: فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین