گزارش مهر از مشکلات معلولان و برنامه های مترو تهران در این زمینه
مترو برای معلولان در دسترس نیست

علیرغم وعده های داده شده هنوز تعداد زیادی از ایستگاه های متروی تهران آسانسوری برای استفاده معلولین ندارند .
به گزارش خبرنگار مهر ، در حال حاضرتنها 4 ایستگاه از مجموع 46 ایستگاه مترو دارای آسانسور معلولان است .این درحالیست که تعداد زیادی از افراد ناتوان جسمی هر روزه ازنبود این وسیله رنج می برند.
"سعید " مرد 32 ساله معلولی که در یکی از ایستگاه های متروی پایتخت روی صندلی چرخ دار نشسته بود به خبرنگار مهرگفت : من مجبورم هر روزبرای امرار معاش خود و خانواده ام از جنوب به شمال شهر بیایم . اگر قرارباشد این مسیررا باسواری طی کنم باید آخر ماه چند برابر دستمزدی که می گیرم کرایه ماشین بدهم .
وی ادامه داد : هر روز باید زمان زیادی در ایستگاه ها بمانم تا بالاخره یکی پیدا شود و از سر دل سوزی و با هزار و یک مکافات مرا به قطارمترو برساند .
درمیان جمع زیادی از مردم که هرروزه از مترو استفاده می کنند افرادی مانند " سعید " کم نیستند .زن فلجی که هرچند روزیک بار باید برای تحویل لباس هایی که می دوزد به تولیدی محل کارش برود نیز برای این کار از مترو استفاده کند.
او هم مانند دیگر افراد نیازمند از مسئولان متروعاجزانه تقاضا کرد درساخت آسانسورها کمی سرعت عمل به خرج دهند .
معلولین ، انسان هایی هستند که با همه ناتوانایی های جسمی‌شان آستین همت بالا زده اند و به جای گوشه نشینی در خانه ، حضور فعال در عرصه اجتماع را برگزیده اند تا چرخش چرخ های پیشرفت مملکت را سهیم باشند.
و اکنون آن ها دلشان نمی خواهد که برای جابه جایی ازپله ها و پیچ و خم راهروهای مترو محتاج دست غریبه ها باشند. از طرفی چون معمولا مسافران مترو آن قدر برای رسیدن به مقاصد شان عجله دارند که شاید هرگزحضور معلولان را حس نکنند یا در صورت کمک در بسیاری از مواقع کارزیادی از دستشان برنمی آید .
در عین حال اظهرارت مسوولان مترو نشان می دهد که آنها بی توجه به این مشکل شهروندان معلول بوده اند اما خود برای رفع مشکل ، مشکل دارند. مهندس جعفر ربیعی ، مدیر عامل شرکت بهره برداری مترو تهران در پاسخ به علت پیشروی کند ساخت آسانسورمعلولان در ایستگاه های مختلف ، بدقولی پیمانکاران ایرانی را دلیل این امر عنوان کرد .
وی خاطر نشان ساخت : البته قرارنیست همه ایستگاه های مترو به آسانسور معلولان مجهز شوند و این امکانات بر اساس موقعیت جغرافیایی و ساختمان ایستگاههای مختلف مترو اختصاص داده می شود .
ربیعی در ادامه گفت : دردیگر نقاط دنیا هم همه ایستگاه های مترو دارای تمام تجهیزات جانبی (مانند پله برقی و آسانسور ) نیستند و این امر بر اساس اولویت ها کارشناسی شده است .
به گفته ربیعی ،قراربود تجهیز 25 الی 30 ایستگاه مترو( هر یک به تعداد دو و یا سه آسانسور) در سال گذشته به اتمام برسد و این درحالیست که هنوز هم که هنوز است فقط 4 ایستگاه مترو دارای این آسانسورها هستند .
ربیعی با تایید این امر گفت : متاسفانه پیمانکاران ایرانی در تحویل آسانسورها بدقول بوده اند اما مسافران معلول مترو مشکلات اجرایی را از چشم شرکت مترو می بیینند و در این باره حق هم دارند .
از طرف دیگر، یکی از پیمانکاران ( که راضی به ذکر نام خود نشد ) به خبرنگار مهر گفت : ساخت آسانسورهای معلولین همواره پس از اتمام ساخت ایستگاه ها آغاز می شود .
وی تصریح کرد : ساخت این آسانسورها در بسیاری از ایستگاه ها از ابتدا پیش بینی نشده و در بخشی دیگر از ایستگاه ها قرار داد این نوع ساخت و ساز ها به سال 82 بر می گردد.
این پیمانکار تاکید کرد : پیش بینی نشدن ساخت آسانسور و یا کهنگی زمان قرار داد مشکلات عمده بودجه ای را پدید می آورند ،چون پیمانکاران بودجه ها را در ابتدای کار دریافت می کنند و اگر ندانند که قرار است در آخر کار آسانسور هم تحویل دهند به بن بست مالی بر می خورند .
وی افزود : وقتی قراردادهای قدیمی مبنای محاسبه ساخت آسانسورباشند گرانی ابزار بر اثر گذشت زمان مورد غفلت قرار می گیرد و این امر خود موانع بزرگی درساخت وسازآسانسورها به وجود می آورد ، در نتیجه پیمانکاران هم در ساخت پروژه ها آن قدر تعلل می کنند تا بتوانند بودجه مورد نیاز خود را دریافت کنند.
این پیمانکار اضافه کرد : چنانچه مسئولان مترو ساخت آسانسورها را به افراد دیگری ( غیر ازپیمانکاران اصلی ایستگاه ها ) بسپارند و یا قراردادهای جدید و به روزی تنظیم کنند به طور قطع ساخت آسانسورها در شرایط استاندارد ظرف 9 ماه به پایان خواهد رسید .
در هر حال ، مدیر عامل شرکت بهره برداری مترو تهران به معلولان قول داد که آسانسورها تا پایان امسال آماده خواهند شد.

• خبرگزاری مهر