بامداد با راز و نیایش
سه شنبه ۹۴/۷/۲۸
یاران جان درود ...

صبح است ......
دریچه نگاهت را بگشا!
آفتاب، تا افق روشنایی بالا آمده است؛
آن را میهمان آسمان دلت کن.
جهان، خود را به آغوش شادی افکنده و شب را با تمام سیاهی و سکوتش به روزی دیگر سپرده است.
غصّه های دیروز را در چاه شب دفن کن و برای امروز، مثل خورشید، دوباره از نو آغاز کن.
و با یاد پروردگار به زندگی حیات ببخش

الهی!

 چه خوش روزی که خورشید جلال تو بما نظری کند...
چه خوش روزی که مشتاق از مشاهده جمال تو مارا خبری دهد...
جان خود را طعمه ی باز سازیم که در فضای طلب تو پروازی کند...
و دل خود را نثار دوستی کنیم که بر سر کوی تو آوازی دهد...

همرازم؛

زندگی ......
ترجمه ی روشن خاک است در آیینه ی عشق

زندگی ......
فهم نفهمیدن هاست

زندگی ......
سهم تو از این دنیاست

زندگی ......
پنجره ای باز به دنیای وجود

تا که این پنجره باز است ، جهانی با ماست
آسمان ، نور ، خدا ، عشق ، سعادت با ماست

فرصت بازی این پنجره را دریابیم

در نبندیم به نور
در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم

پرده از ساحت دل ، برگیریم

رو به این پنجره با شوق ، سلامی بکنیم

زندگی ......
رسم پذیرایی از تقدیر است

سهم من ، هر چه که هست......
من به اندازه این سهم نمی اندیشم

وزن خوشبختی من ......
وزنی از میل و رضایتمندیست...

شاید این راز ، همان رمز کنار آمدن و سازش ماست.

لبخند مهرتان جاری