اولین انسان با دید مصنوعی
یک مرد بریتانیایی نخستین انسان در جهان است که با نصب چشم بیونیک، توانسته پس از سالها نابینایی نسبی در اثر «دِژِنراسیون ماکولا»، موفق به دیدن شود
دژنراسیون ماکولا، شایعترین علت نابینایی در افراد مسن است که تخریب ماکولا یا لکهی زرد را به دنبال دارد.
ماکولا، قسمت حساس به نور شبکیه محسوب میشود و مسوولیت دید مستقیم و واضح را به عهده دارد که وجودش برای کارهای دقیقی مثل خواندن و رانندگی ضروری است.
این چشم بیونیک به نام «آرگوس 2»، در واقع عینک ویژهای مجهز به یک دوربین مینیاتوری است.
تصاویر دیده شده از عینک، تبدیل به ضربههای دیجیتالی میشوند که به صورت بیسیم، به الکترودهای داخل ایمپلنت موجود در پشت شبکیهی چشم انتقال مییابند.
الکترودها سلولهای سالم باقیمانده در شبکیه را تحریک میکنند و باعث میشوند سیگنالهای دید به مغز ارسال شوند.
پس از گذشت دو هفته از نصب چشم بیونیک روی صورت مرد بریتانیایی، او قادر به شناسایی خطوط افقی، عمودی و مورب شد.
گرچه او نمیتواند تصویر دقیقی از دریچهی چشمش ببیند، اما میتواند خطوط محیطی افراد و اجسام را شناسایی کند. این اطلاعات، همراه با دید محیطی، بهمغز او کمک میکنند تا محیط پیرامون خود را به طور مشخص بشناسد.
پزشکان باور دارند که با گذشت زمان، مغز او قادر خواهد بود تا از نو، هر چیزی را که مقابل دوربین عینکش است بازسازی کند.
پیوند چشم بیونیک اولین درمان قطعی است که برای بیماری تخریب ماکولایی ارائه شده. در علوم پزشکی «بیونیک» به اعضای مصنوعی مکانیکی و بیومکانیکیای گفته میشود که بهمنظور بهبود عملکرد عضو معلول، برای جایگزینی آن یا بخشی از آن، طراحی میشوند.
گرچه فناوری کاشت و جایگزینی اعضای مصنوعی هنوز به پیشرفتهای زیادی نرسیده، اما تلاشهایی در زمینهی ساخت اعضایی نظیر قلب مصنوعی، سمعک برای ناشنوایان، دست مصنوعی و نوعی شبکیهی مصنوعی برای نابینایان صورت گرفته که به طور موفقیتآمیزی به بیماران پیوند زده شده است.
هدف از این فناوری، ساخت اندامهایی با قابلیتهای تقویتشدهی فیزیولوژیکی است که با جایگزین کردن توسط اجزای الکتریکی یا الکترومکانیکی امکانپذیر است.
مهندسان علوم پزشکی تمایل به ساخت وسایلی دارند که مشکلی برای فرد ایجاد نکند و از قطعههایی تشکیل شده باشد که حتی در صورت خرابی یا گم شدن عضو، تغییرات را برای فرد ذخیره کنند.
این قطعهها از آخرین فناوریهای موجود (مثل مینیالکترونها، ابررایانهها، مکانیسم روباتهای پیشرفته و الگوریتمها) بهره میبرند و آیندهی روشنی برایشان پیشبینی میشود.
پژوهشگران باور دارند دانستن اساس و چگونگی کار سیستمها در طبیعت، مفیدتر از تقلید کورکورانه از آنهاست. آنچه در حوزهی بیونیک اهمیت دارد، تحلیل فرآیندها و ساختارهای زیستی و تلفیق آنها برای طراحی بهینه است.
در واقع بیونیک الهام گرفته از ساختمانها، رفتارها و ارتباطهای گوناگون طبیعی است و چیزی فراتر از اجرای یک عملکرد موجود در طبیعت یا تقلید جزءبهجزء از آن محسوب میشود.
منبع:همشهری دانستنیها